jak się ma logo do intuicji

Nie posiadam ja intuicji babskiej. Zero, null. Taki egzemplarz. Sprawdzone wielokrotnie, pewne i udokumentowane. To po pierwsze.

Po drugie, od jakiegoś czasu (jakieś skromne dwa lata) bardzo bardzo chciałam posiadać dżinsy marki W.

Za każdym razem, będąc w jakimś CH, wchodziłam do właściwego sklepu tylko po to, żeby się przekonać, że jednak wydanie trzystudziewięćdziesięciudziewięciuzłotychpolskich na spodnie to dla mnie dużo za dużo.

i szkoda, i żal, zwłaszcza, jak ktoś myśli o rafach na wiosnę :)

Jakiś tydzień temu natomiast poczułam dokuczliwe swędzenie. W tyłek chyba, w miejscu, gdzie lokowałby się znaczek wymarzonych spodni.

Coś we mnie wołało, żebym się z krzesła podniosła i odwiedziła lumpik, do którego rzadko zaglądam.

To nieprawdopodobne, ale w lumpku wisiały sobie, jak gdyby nigdy nic, dwie pary, w różnym odcieniu, ku mojemu zdumieniu obie w moim rozmiarze, w cenie 14 złotych za kilo.

Rozejrzałam się w poszukiwaniu ukrytej kamery. Zdjęłam ostrożnie z wieszaka, powstrzymując się z trudem od ryknięcia czegoś w rodzaju Alleluja i załkania z radości. Ostrożnie zaniosłam do przymierzalni, kryjąc przed oczami innych klientów tego cudownego przybytku. 

Mam. Chodzę, będę w nich spać chyba :) Klasyczne, niezatapialne, proste, prawdziwe. Z zajefajnym znaczkiem na tyłku, który, notabene, uważam za jedną z najlepszych części swojego ciała (tyłek, rzecz jasna). Więc należy mu się odpowiednia ekspozycja.

Ech, idiotka ze mnie... Ale we  wranglerach :D