niespodzianka

 zjawiła się znienacka.

Wpadł wieczorem Wielki Brat, wyciągnął ją zza pazuchy i donośnie obwieścił, że przyniósł kota z grilla. Znaczy się, Brat był na grillu, co dało się dostrzec. I usłyszeć. Wyskoczywszy zza kurtki, zaświeciła całą swą potężną półkilową, szarą, pręgowaną postacią, syknęła na Bigdoga i ulokowawszy się dostojnie w Fochmanowym łóżku - konkretnie na poduszce - uznała, że jej wygodnie i zostaje.

Chwilowa konsternacja ustąpiła miejsca burzy, która skupiła się na mnie, rodzicielce Wielkiego i Lekkomyślnego Brata (który całkiem przytomnie dał nogę, pewnie kontynuować rzeczonego grilla). Fochman, który generalnie zwierzęta kocha bardziej niż ludzi, ale wyskoki Wielkiego Brata wprawiają go w totalne wkurwienie, się był zagotował. Bo kot był w planach i owszem, ALE, przecież nie tak znienacka, i taki niewiadomoskąd, bo podobno ze stodoły, pewnie pchły ma, miał być jakiś boroczek przygarnięty ze schroniska taramtamtam. Wysłuchałam tyrady, pisków zachwyconej Podlotki, i uznałam, że jak Wielki Brat wróci i otrzeźwieje, to najwyżej zwierzaka odwieziemy do domu.

Tymczasem, zwierz nie próżnował. Noc całą, jak to koty mają w zwyczaju, ugniatał nas w łóżkach, każdego po trochu, i mruczał do uszu. Noc całą nie nabrudził, a rano, w obecności świadków, ostentacyjnie załatwił się do ściągniętej ze strychu kuwety. Fochmana rozmiękczył, siedząc mu na ramieniu i oglądając z nim wspólnie mecz hokeja (co nie zostało potwierdzone przez niezależnych świadków). Zlekceważył kocie grule i skosztował psich. Napił się kociego mleczka. Pomimo otwartych na oścież drzwi i okien, ani myśli wychodzić z domu. Następnie pobawił się wdzięcznie psim ogonem oraz wstążeczką.

Cóż.

Trwa wzburzona debata na temat imienia :)